Άπειροι προορισμοί

Ένα ταξίδι, άπειροι προορισμοί

Ένα οδοιπορικό στην καρδιά της Ανατολικής Μακεδονίας. Χίλιες και μία διαδρομές που θα θελήσεις να ξαναζήσεις κάθε μία ξεχωριστά, από την αρχή. Ένα ταξίδι, άπειροι προορισμοί, για κάθε εποχή. Καλώς ήρθατε στον Νομό Καβάλας! Εδώ όπου ο επισκέπτης μαθαίνει την ιστορία του Φιλίππου και του γιου του, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βαδίζει πάνω στην αρχαία οδό Εγνατία, ‘ανταμώνει’ τα βήματα του Αποστόλου Παύλου και του Σίλα, παρακολουθεί ‘από κοντά’ τη βάπτιση της Λυδίας, της πρώτης Ευρωπαίας Χριστιανής και φτάνει στο σήμερα για να υποστεί την πιο γλυκιά ‘κάθαρση’, αφήνοντας κάθε αίσθηση να ξεχειλίσει στη θέα μιας τραγωδίας στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Αφήνει το βλέμμα να αγκαλιάσει τα μικρά παραδοσιακά χωριουδάκια που κουρνιάζουν στους πρόποδες και τις κοιλάδες του αγέρωχου Παγγαίου. Σκαρφαλώνει μονοπάτια, ξεδιψά το νου δίπλα σε καταρράκτες από καθάρια, κρυστάλλινα νερά κι αγγίζει τα διαμάντια που του χάρισε απλόχερα η φύση. Προσκυνά την εικόνα της Εικοσιφοίνισσας και αγναντεύει τον ορίζοντα από το Βρανόκαστρο.
Κατηφορίζει τα βουνά της Λεκάνης, μπαίνει μέσα σε σπίτια φιλόξενα, γεύεται πατροπαράδοτες συνταγές, μυρίζει το παρελθόν μέσα σε ξεχασμένες καπναποθήκες, βουτά στα άλλοτε ήρεμα κι άλλοτε ορμητικά νερά του Νέστου, πετά με τη φαντασία του μαζί με σπάνια αποδημητικά πουλιά και βλέπει στο Δέλτα του πως αγαπήθηκαν τα γλυκά νερά με τα καταγάλανα, τα γεμάτα αλμύρα. Ξεχύνεται τα καλοκαίρια στις παραλίες, γίνεται κοσμοπολίτης στους ατέλειωτους θαρρείς Αμμολόφους, χαζεύει το λιμανάκι της Νέας Ηρακλείτσας, περνά από τη Νέα Πέραμο και το Παληό, αφήνει τον ουρανίσκο να γευτεί στην Κεραμωτή ψάρι εκλεκτό και παίρνει το πρώτο καράβι της γραμμής για να εξερευνήσει μέρη μαγικά στη σμαραγδένια Θάσο. Ξελογιάζεται από τα θέλγητρά της, ακούει αρχαίους ρήτορες στην Αγορά, κάνει σπονδή στο ιερό του Ποσειδώνα και μένει σε καταλύμματα που γίναν πρόσφατα και που σε διατηρητέα αρχοντικά θαρρείς πως μοιάζουν, ψηλά στα Καζαβίτια. Βγαίνει έξω και περπατά στα καλντερίμια των Μαριών, κρύβεται από τον καυτό ήλιο σε ένα καφενεδάκι στο Καζαβίτι και δροσίζεται από την σκιά των πλατάνων στην πλατεία του Αη Γιώργη. Βλέπει λιοτρίβια, νερόμυλους και παντού το καταπράσινο των πεύκων να αγγίζει την ψιλή πεντακάθαρη άμμο. Στο χείλος του γκρεμού θωρεί τη Μονή Αρχαγγέλου να ισορροπεί στους αιώνες και αγγίζει ατόφια μάρμαρα στα αρχαία λατομεία της ακτής της Αλυκής. Φεύγει μετά για τη Μεγάλη Παναγιά, κάνει μακροβούτι στην Χρυσή Αμμουδιά, χαζεύει τον έναστρο ουρανό και ξεχνάει να γυρίσει από την Αστρίδα…